Σκιαμαχίες! Η αλλιώς “κακό χωριό τα λίγα σπίτια!”

Του χάρη Τσιοκα
Τα συνέδρια , οι συνδιασκέψεις πρέπει να αφορούν τους πολίτες, την παράγωγη ,την δημοκρατία και τις εσωτερικές και διεθνείς συμμαχίες που τις προωθούν !
Η συνεννοήσεις δεν γίνονται με όλους- ολα τα κομματα- , γιατι οι επιδιώξεις τους έχουν και αποδέκτες και θιγόμενους !
Γι αυτό υπάρχει η συντηρητική και η προοδευτική όχθη !
Στην πολιτική μια εσωκομματική σύγκρουση εχει πολιτικό κοινωνικό και αναπτυξιακό ενδιαφέρον αν αφορά μια αντιπαράθεση για τα περιεχόμενα της πολιτικής πρότασης ενός κόμματος!
Αν η σύγκρουση ...
σχετίζεται με τις κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες που θα στηριχτούν για την εφαρμογή των στόχων !
Αυτό αφορά όλα τα κόμματα, πολύ περισσότερα τα προοδευτικά σοσιαλιστικά,αριστερά ,οικολογικά κτλ Όταν τα προηγούμενα δεν σχετίζονται με το περιεχόμενο πολιτικών που αφορούν την κοινωνική και παραγωγική ανάγκη , τότε το θέμα μετατρέπεται σε σκιαμαχίες αξιωματούχων με στόχο τη διαχείριση μιας γραφειοκρατικής ομάδας που θα λειτουργει ως παρακολούθημα στρατηγικών άλλων κομμάτων !
Αλλά τότε γιατι αυτό μπορεί να αποτελεί θέμα κοινωνικού ενδιαφέροντος !
Πολύ περισσότερο γιατι να απασχολεί την προοδευτικη σκέψη που αναζητά εναλλακτικούς δρόμους και συμμαχίες στον διχασμό -την κριση- που δημιούργησε η συμμαχία διακυβέρνησης του Νεοφιλελευθερισμού με την δεξιά σοσιαλδημοκρατία!
Προφανως λοιπόν για τις ομάδες των αξιωματούχων που αντιδικούν να εχει ειδηςεογραφικο ενδιαφέρον αλλά για την κοινωνία γιατι;
Πολύ περισσότερο αυτές οι συγκρούσεις δεν συνιστούν αιτία για διαγραφές , απομακρυνσεις και αποκεφαλισμούς!
Χρειάζεται λοιπόν τουλάχιστον σοβαρότητα όταν κανείς απευθύνεται σε μια κοινωνία που δεν θέλει να εγκλειστεί σε δίλληματα υποταγής στο “λιγότερο κακό” !
Κοινωνία , οικονομία και δημοκρατία ασφυκτιούν και αντιδρούν όταν το δίλλημα που τους επιβάλλεται κινείται ανάμεσα στον απάνθρωπο φασισμό και τις αχαλίνωτες επιδιώξεις του χρηματιστηριακού και τραπεζικού κεφαλαίου και όσων τα εκπροσωπούν !
Αντιπαράθεση λοιπόν ναι αλλά για ποιους και με ποιους;
Για τους πολίτες λοιπόν και την παραγωγική ανάγκη και την αλληλεγγύη