Η παγκοσμιοποίηση αλλοτριώνει και την ελληνική κοινωνία και καταργεί το πνεύμα των Χριστουγέννων

  Όλες αυτές τις ημέρες γινόμαστε μάρτυρες ειδήσεων και εικόνων που έχοντας αναφορά στα Χριστούγεννα, παραπέμπουν και οδηγούν πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, σε έννοιες που δυστυχώς καμία σχέση δεν έχουν με αυτό που πρεσβεύει η γέννηση του Χριστού. Αντίθετα σε αυτό που πρεσβεύει η σεμνή και φτωχική φάτνη, βλέπουμε φανταχτερές και πολύχρωμες εικόνες, με χιλιάδες λαμπάκια (κιτσαριό κανονικό) σε δημόσια κτίρια αλλά και σε σπίτια καθημερινών ανθρώπων που καμαρώνουν μάλιστα για το καραγκιοζιλίκι τους. Αντί για την αυτογνωσία και την ταπεινότητα, παρακολουθούμε μια συνεχή προβολή του καταναλωτισμού, με συνεχή ρεπορτάζ για την κίνηση στην αγορά, για την πληρότητα των ξενοδοχείων και για το βραδινό ξεφάντωμα. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται ηθικά ... και οικονομικά και που προσπαθεί να αντισταθεί σε αυτή την επιδρομή του καταναλωτισμού και των υλικών απολαύσεων που περίτεχνα και πλουσιοπάροχα προβάλει το σύστημα του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Για παράδειγμα ξέρω πως μια roc συναυλία, η ένα ξεφάντωμα σε βραδινό club με προκλητικές χορεύτριες, μπορεί να συντονιστεί με τους ήχους των ύμνων του Χριστουγέννων και την παράδοση των ελλήνων. Χάθηκαν τα παιδιά με τα τρίγωνα από τις γειτονιές. Χάθηκε η ζεστασιά και η χαρά από τα χείλη των απλών ανθρώπων που εγκλωβίζονται σε μια καθημερινότητα που του απαγορεύει να ονειρεύεται, να προσδοκά και να ελπίζει. Και όσο τα πρότυπα και τα μηνύματα των ημερών αλλάζουν και προσαρμόζονται σε ένα σύστημα που δελεαστικά αποκαλούν ευρωπαϊκό, σύγχρονο και προοδευτικό, όμως απόμακρο και σε αναντιστοιχία με τα ήθη και τις παραδόσεις της ελληνικής κοινωνίας, τόσο η απόγνωση και η απομόνωση των ατόμων θα μεγαλώνει δημιουργώντας ηθικά διλλήματα με απρόβλεπτα αποτελέσματα.